تعیین رابطه میان هوش هیجانی)(EQو میزان موفقیت در اجرای مدیریت کیفیت جامع)(TQM

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه میان هوش هیجانی ( )EQو میزان موفقیت در اجرای مدیریت کیفیت جامع درصنایع استان قم بوده است . روش تحقیق ، توصیفی از نوع پیمایشی است و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان صنایع مختلف استان قم می باشد که کل جامعه آماری 35842نفر بوده است روش نمونه گیری در این پژوهش تصادفی است حجم نمونه تعداد 172نفر از کارکنان صنایع مختلف استان قم می باشد . ابزار تحقیق پرسشنامه ی محقق ساخته است . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی ( آزمون های من ویتنی ، آزمون همبستگی کندال و آزمونفریدمن ) استفاده شده است . نتایج نشان داد که :فرضیه ی فرعی اول مبنی بر تائید مولفه های درون فردی هوش هیجانی بر اجرای مدیریت کیفیت جامع ، فرضیه ی دوم یعنی اثر مولفه های سازگاری هوش هیجانی بر اجرای موفق مدیریت کیفیت جامع نیز ، فرضیه ی فرعی سوم یعنی وجود اثرات مثبت مولفه های خلق و خوی عمومی هوش هیجانی بر اجرای موفق مدیریت کیفیت و فرضیه ی فرعی چهارم این پژوهش مبنی بر اثرات مثبت مولفه های میان فردی هوش هیجانی بر اجرای موفق مدیریت کیفیت جامع با اطمینان 99درصد مورد تائید قرار می گردد . این رابطه به میزان 43/7درصد می باشد که در سطح خطای یک درصد معنادار می باشد .. بنابراین وجود ارتباط میان این دو متغییر یعنی هوش هیجانی و مدیریت کیفیت جامع پذیرفته می شود