بررسی مکانی امواج سرمایی در شمال غرب ایران با استفاده از نمایه طول مدت سرما CSDI از سال 1791 تا 0212 میلادی

دما به عنوان شاخصی از شدت گرما یکی از عناصر اساسی شناخت هوا است. امواج سرمایی با وقوع آشفتگی های جوی و ورود تودههای هوایی با دمای زیر صفر درجه سانتی گراد به مناطق حادث میشود. منطقه شمال غرب ایرانیکی از قطب های کشاورزی و گردشگری کشور است که همواره در طول سال سرما های شدید را تجربه می کند. در انجام این پژوهش از دادههای ایستگاه سینوپتیک و کلیماتولوژی که از سازمان هواشناسی ایران دریافت گردید مورد استفاده قرار گرفت و همچنین برای محاسبه امواج سرمایی از حداقل دمای شبانه بهرگرفته شده و با استفاد از نرم افزاز سیستم اطالعات جغرافیایی نقشه های پراکنش مکانی تهیه گردید و با آزمون آماره من کندال، روند امواج سرمایی در - طول دوره مورد مطالعه بدست آمد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که حداکثر امواج سرمایی در تداوم های 6 تا 8 روزهمشاهده می شود. همچنین بیشترین پراکنش مکانی امواج سرمایی در ناحیه مرکزی منطقه مورد مطالعه قابل مشاهده می باشد. روند امواج سرمایی در طول دوره مورد مطالعه روند افزایشی را نشان می دهد