بازتاب مسائل سیاسی-اجتماعی در اشعار مقاومت قیصرامین پور و مهرداد اوستا

آثار ادبی آئینه ی اندیشه ها و باورهای عمیق نویسندگان و شاعران و گواه تجربه ها و ژرف اندیشی های ملت هاست که مطالعه ی آن به مخاطب این امکان را می دهد تا با سیر تحول و تطور اندیشه ها و جریان های فکری و ادبی آشنا شوند و در زندگی خود به صورت کاربردی از آنها بهره گیرد. ارتباط متقابل ادبیات و جامعه امری است روشن و تردید ناپذیر. البته این امر تنها منحصر به ادبیات نیست بلکه میان جامعه و دیگر هنرها نیز برقرار است، اما در ادبیات نمودی واضح تر نسبت به هنرهای دیگر دارد. جامعه و اوضاع اجتماعی هر دوره تاثیری ژرف برهراثر هنری تحمیل می کند که در آن عصر عرضه می شود،تاثیری که مولف با مصنف بدون آگاهی آن را در اثر خود جای می دهد. یکی از ویژگی های اساسی شعر این است که می تواند هر آنچه در ذهن بشر می گذارد را باسخن موزون و موجز و تخیل و عاطفه ای قوی بیان کند. مقاومت و پایداری یکی از موضوعاتی است که در ادبیات معاصر ما مطرح است و برای شاعری که با نگاهی از سرتعهد و تاثرات اجتماعی به بیرون می نگرد سرشار از معارف و آگاهی های گسترده و متنوع است. در دوره هشت سال دفاع مقدس هر کدام از شاعران با توجه به پشتوانه ای که از ایمان به اسلام و تشیع، باورمندی عاشقانه نسبت به امام (ره) داشتند، سروده ها و نوشته های زلالی به یادگار گذاشتند. این پژوهش که به شیوه تحلیلی-توصیفی انجام گرفته است برآن است که مسائل اجتماعی و سیاسی را در اشعار مقاومت قیصرامین پور و مهرداد اوستا مورد بررسی قرار دهد. نتایج تحقیق نشان می دهد: امین پور از شاعران برجسته دفاع مقدس در اشعارش به خصوص در مجموعه «گل ها همه آفتابگردانند و آینه های ناگهان و دستور زبان عشق» توصیف گر مسائل اجتماعی است. و از آنجایی که یکی از مهم ترین ویژگی های شعر دوره ی معاصر مردم گرایی و محتوای اجتماعی آن است، به همین دلیل، در این پژوهش به تحلیلو بررسی نمودهای اجتماعی و سیاسی در شعر دو شاعر می شود.