تدریس بازی محور، شیوه ای نوین در نظام آموزشی

امروزه یکی از روشهای یادگیری فعال، استفاده از بازی است. بازی در عین این که وسیله ی سرگرمی است، جنبه آموزندگی وسازندگی نیز دارد و در برخی موارد اشتغال کودک به بازی بیش از ارزش خواندن کتاب است، کودکان در خلال بازیها به ویژه بازیهایآموزشی، به مفاهیم ذهنی جدیدی دسترسی پیدا میکنند و مهارتهای بیشتر و بهتری را کسب میکنند. آنان به کمک بازی تجارب ارزندهای به دست میآورند. در حین بازی مطالب آموختنی، بدون فشار و با میل و رغبت فراگرفته میشود. به همین دلیل برخی از مربیان دست اندرکاران تعلیم و تربیت معتقدند که هرگونه مطالب درسی را باید فقط همراه با بازی به کودک آموخت و اصولاً بهتراست ساعات رسمی دروس مدارس ابتدایی را به ساعات بازیهای خلاق و آموزنده تبدیل کرد. در این مقاله به شیوه کتابخانهای، از روشهای ناکارآمد سنتی تدریس یاد میشود و در ادامه به طور مفصل به انواع تدریس به روشهای مدرن خواهیم پرداخت. یکی از این نوع روشها استفاده از بازی در تدریس است که پیرامون آن و اثرات استفاده از روش بازی به نکات مهمی اشاره میشود. در پایان به جهار نوع بازی تقلیدی، نمایشی، نمادی، وتخیلی میپردازیم