تحلیل رابطه یادگیری مشارکتی و ماندگاری دانشجویان در آموزش الکترونیکی

در این پژوهش، رابطه یادگیری مشارکتی و ماندگاری دانشجویان در رشته های الکترونیکی بررسی شد. به طور مشخص هدف پژوهش بررسی رابطه میان روش های هم زمان ارتباط آموزشی (گفتگوی برخط) و روشهای ناهم زمان ارتباط آموزشی (تالارمباحثه و ارسال پیام الکترونیکی) با ماندگاری دانشجویان در آموزش الکترونیکی بود. مواد و روش ها: پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی، به روش پیمایشی و جامعه آماری آن 5287 دانشجوی کارشناسی آموزش الکترونیکی در سه دانشگاه کشور بود که744 نفر آنها با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش دو پرسشنامه دانشجویان ماندگار و ناماندگار و محقق ساخته با پایایی به ترتیب 0/79 و 0/82 بود. نتایج: یافته ها نشان داد در 40 درصد از رشته های برخط روش اصلی ارتباط استاد و روش اصلی ارتباط دانشجو یکسان و به طور مشخص ترکیبی از گفتگوی برخط و ارسال پیام الکترونیکی است. طبق یافته دیگر تحقیق میان نگرش دانشجویان نسبت به رشته برخط (r=0/744, p<0/05) و نسبت به مشارکت درون رشته برخط (r=0/863, p<0/01) با ماندگاری آنان در آموزش الکترونیکی رابطه معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: انتخاب یک روش یا ترکیبی خاص از روش های ارتباط بر خط توسط استاد می تواند منجر به استفاده بیشتر دانشجویان از آن روش یا ترکیب خاص روش ها برای مشارکت در یادگیری گردد. این یافته از آن جهت مهم است که اگرچه تأکید می شود در محیط آموزشی برخط نقش اول به یادگیرنده داده شده اما شواهد نشان می دهد نقش فعال استاد، عاملی بر فعالیت بیشتر و افزایش ارتباطات دانشجویان با یکدیگر و در نهایت شکل گیری یک محیط یادگیری مشارکتی است.