داوری پذیری درداوری

داوری به عنوان یکی ازروشهای حل و فصل خصومت درهمه نظام های حقوقی همواره موردتوجه قانون گذاران و حقوقدانان بوده است دلایل عمده ای ازقبیل هزینه کم سرعت دررسیدگی تخصصی بودن اختلافات رعایت اصل بی طرفی و حفظ اسرارشغلی موجب شده تا طرفین اختلاف به خصوص درقراردادهای بازرگانی اختلافات خود را ازطریق ارجاع امر به داوری حل و فصل نمایند باتوجه به موارد یاد شده که برکارایی داوری اشاره دارد هدف مقاله حاضر بررسی اصول و شرایط داوری پذیری درداوری است داورپذیری به اهلیت اشخاص درارجاع اختلاف به داوری یاقابلیت موضوع اختلاف برای ارجاع به داوری اطلاق میشود که اولی را داورپذیری شخصی و دومی را داورپذیری موضوعی مینامند درداورپذیری شخصی بدین سوال پرداخته میشود که چه اشخاصی میتوانند به داوری رجوع کنند و درداورپذیری موضوعی این پرسش جواب داده میشود که چه اختلافاتی قابل رسیدگی درداوری هستند یافته های مقاله که به روش توصیفی و استفاده ازمنابع کتابخانه ای بدست آمده گویای آن است که شرایط داوری پذیری داوری تابع نظامهای حقوقی ملی و اصول حاکم برنظام بین المللی داوری است