سنجش توسعه پایدار شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) مطالعه مورد ی : ناحیه 3 شهر اسلام آباد غرب

در ایران، در طول چند دهه اخیر، توسعه بیرویه شهرنشینی، مهاجرت و افزایش جمعیت و اجرای برنامه های گوناگون اقتصادی واجتماعی، ساختار اصلی اقتصادی کشور و پراکنش جمعیت درسطح شهرها و روستاها را دگرگون کرده است. هدف اصلی پژوهشحاضر، بررسی توسعه پایدار شهری با تاکید بر شاخص ها و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی می باشد. رویکرد حاکم بر پژوهشتوصیفی تحلیلی است. در این تحقیق توسعه پایدار ناحیه سه شهر اسلام آباد غرب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. به این صورتکه ابتدا با استفاده از منابع کتابخانه ای و مراجعه به اغلب ادارات شهر و سازمان های استان ومرکز آمار ایران اطلاعات و آمار لازم تا حدامکان تهیه شده و بعد شهر در دو بخش کلی وجزیی توسط شاخص هایی در زمینه های مختلف اقتصادی،اجتماعی،فرهنگی،رفاهی وزیستی مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج پژوهش نشان داد که ناحیه سه شهر اسلام آباد غرب در عین حرکت بهسوی توسعه، موقعیتی کامل در جهت رسیدن بهتوسعه پایدار نداشته و توسعه آن همراه با ناپایداری بوده است. شاخص های گردآوری و مطالعه شده نشان دادند که کلیت شهر می تواندجزء شهرهای پایدار تا نیمه پایدار محسوب شود ولی وقتی به سطح شهر گام می نهیم و حوزه های آن را مورد بازرسی قرار می دهیم دراغلب شاخص ها، پایداری مشاهده نمی شود و این در اغلب آنها، به پراکنش ناعادلانه امکانات و خدمات و نیازهای شهری در نمای حوزه هابرمی گردد.