راهکارهای توسعه گردشگری تاریخی توریستی منطقه مورد مطالعه تنگ تاریخی سولک بهمئی شهرستان کهگیلویه

گردشگری و توریسم امروزه نقش بسیار مهمی در اقتصاد کشورهای مختلف جهان ایفا می کند . در حقیقت، گردشگری به صنعتی بدل شده که بخش مهمی از درآمدهای کشورها را تامین می کند . در این میان، کشور ما ایران می تواند جایگاه ارزنده ای داشته باشد، چرا که ایران به دلیل تاریخ و تمدن کهن و در اختیار داشتن سرزمینی چهار فصل هم از نظر جاذبه های تاریخی و هم از نظر جاذبه های گردشگری، در زمره ده کشور اول جهان است . در این میان استان کهگیلویه و بویراحمد با داشتن منابع سرشار توریستی در زمینه های مختلف این قابلیت را دارد که با راهکارهای مناسب به یکی از قطب های گردشگری،توریستی تبدیل شود . تحقق چنین قابلیتی در گرو عملکردی صحیح و برنامه ریزی شده چه در سطح کلان و چه در سطحی پایین تر درعین نگاه علمی و کارشناسانه به مزایا و تاثیرات مثبت و منفی تولید توریسم است در میان مناطق مستعد گردشگری ایران، استان کهگیلویه و بویراحمد دار ای ویژگی ها و منابع بالقوه منحصر به فردی در زمینه گردشگری است . ولی متاسفانه به گواه ارزیابی و مدارک مستند، استانی چنین غنی و ثروتمند در منابع، در بسیاری از شاخص های توسعه؛ در بین استان های کشور در رتبه آخر قرار گرفته است . این امر نشان می دهد که از منابع و استعدادهای بالقوه استان بنا به علل مختلف استفاده مطلوب نشده است . می توان برخی از عوامل این توسعه نیافتگی را درمدیریت ناکارآمد و بدون برنامه، عدم آگاهی جمعی و نیز بی توجهی در به فعلیت رساندن منابع بالقوه، عدم سرمایه گزاری و استفاده نکردن از توانمندی های استان در زمینه های مختلف جستجوکرد . در واقع یک ی از زمینه هایی که دراستان مورد غفلت جدی واقع شده صنعت گردشگر ی و بهره های ناشی از آن است . ویژگی های خاص استان به لحاظ شرایط فرهنگی تاریخی، آب و هوا یی و اقلیم ی و نیز جغرافیای طبیعی که یکی از زیباترین مناطق جنوب ایران را به وجود آورده است، استان را مستعد صنعت توری سم که یکی از محورهای اقتصاد جهانی می باشد؛ کرده است