ریشه یابی مشکلات مجتمع های مسکونی و تحلیل عملکردی از لحاظ رعایت اصول معماری پایدار مسکونی در راستای دستیابی به توسعه پایدار

کیفیت ممهم ترین دغدغه ای که موجبات تعمق و توجه جدی صاحب نظران و برنامه ریزان شهری را به سوی مفهوم توسعه پایدار جلب نموده واقعیت رشد شتابان شهر نشینی و ایجاد شهرک شهرک ها و مجتمع های مسکونی در جهان امروزی و تداوم ان در آینده میباشد رشد حیرت آور و با لطبع چشمگیر کلان شهر ها به ویژه در مناطق کوهستان و غربی ایران پیامدهای زیان باری برای ساکنان این منطقه را در پی خواهد داشت در ترسیم الگوهای توسعه معماری پایدار شهری محور هایی چون پایداری اقتصادی پایداری اجتماعی و فرهنگی زیست محیطی نقش راهبردی دارند توسعه کالبدی - فیزیکی شهرها دوری از طبیعت و قطع رابطه انسان با محیط زیست طبیعی جزجدایی ناپذیر رشد و توسعه روزافزون شهر نشینی است شهر های کنونیدر چند سال اخیر با افزایش بی رویه جمعیت رو به رو گردیده است و دچار توسعه نامتقارن در ابعاد متفاوت گردیده اند که نتیجه آن عدم توجه به اصول معماری پایدار در ساخت و سازها و بالاخص در طراحی مجتمع های مسکونی به وضوع قابل لمس و مشاهده است بی توجهی به فرهنگ مردم منطقه مسائل اقلیمی توپوگرافی منطقه اقتصاد مردم و... که همگی از اصول و شاخص های دستیابی به معماری میباشند موجبات عدم آسایش و حس سرزندگی در ساکنین منازل و مجتمع های مسکونی شده است این مقاله برآن است ضمن بررسی و ریشه یابی مشکلات مجتمع ها و شهرک های مسکونی در راستای دستیابی به توسعه پایدار شهری با رعایت اصول معماری پایدار در شهرها به ارائه راهکارهایی در طرح مجتمع ها وشهرک های مسکونیدر راستای دستیابی به توسعه پایدار شهری با رعایت اصول پایدار بپردازد روش تحقیق صورت گرفته در این پژوهش ازنوع توصیفی تحلیلی و همچنین کیفی خاص در راستای کیفیت بخشیدن به سطح زندگی ساکنین مجتمع های مسکونی بوده و جمع آوری نیاز از طریق مطالعه اسنادی در حوزه مورد بحث میباشد