آثار درجه بندی تعزیرات بر اعمال مجازات های اطفال و نوجوانان

براساس موازین جرم شناسانه جدید کودکان و نوجوانان معارض با قانون و مرتکب جرم در روند دادرسی کیفری باید از تضمیناتی متفاوت با بزرگسالان بزهکار برخوردار باشند. از این رویکرد در ادبیات جدید حقوق کیفری به افتراقی شدن دادرسی کیفری نسبت به خردسالان یاد می کنند. از جمله اصول و مبانی مهم افتراقی بودن دادرسی کیفری نسبت به کودکان و نوجوانان تدریجی بودن مسئولیت کیفری آنهاست. معیاری که معمولا برای تدریجی نمودن مسئولیت کیفری به کار می رود معیار سنی است هر چند این معیار نیز از انتقاد برخی مصون نمانده و معیارهای دیگری از جمله بررسی های روانشناختی، درجه رشد و تغییر جنایی و ... پیشنهاد شده است. در قانون جدید مجازات اسلامی، بر مبنای آموزه تدریجی شدن مسئولیت کیفری که پیش از این سابقه قانونی نداشته ضمانت های اجرایی کیفری مختلفی برای رسیدگی به جرم ارتکابی از سوی کودکان و نوجوانان به رسمیت شناخته شده است. قانونگذار اسلامی در قانون جدید ارتکاب جرایم تعزیری در هر درجه آن را از ناحیه طفل و نوجوان ممکن دانسته و وی را در هر درجه از جرم مستوجب مجازات های متناسب و متفاوت نموده است. در این جا پس از بیان مفهوم کودک و نوجوان و سابقه تضمین مقررات ماهوی مربوط به این گروه سنی به شرایط مقرر قانونی نسبت به اطفال و نوجوانان معارض قانون خواهیم پرداخت.