بررسی تمثیل های حیوانی(فابل) در دو کتاب اسرارالتوحید و مثنوی معنوی

تمثیل در اصطلاح اهل ادب عبارت است از بیان نکته های اخلاقی، عرفانی و اجتماعی و جز آن در قالب داستان در حوزه ادبیات داستانی، تمثیل به نوع خاصی از داستان اطلاق می شود که به بیان افکار و درونمایه، بیش از خود وقایع تأکید دارد. یکی از انواع تمثیل فابل است. فابل عبارت است از داستان کوتاه توصیفی یا خیالی که شخصیت های آن حیوانات هستند و با هدف تعلیم اخلاقی سروده یا نوشته می شود. تصویرسازی از افکار دینی، اجتماعی، فلسفی و گاهی سیاسی به وسیله داستان پردازی و بیان تمثیلی، شگردی است که مخاطب به وسیله آن به سادگی می تواند آن اندیشه ها را بفهمد و در ذهن خود ترسیم کند. اسرارالتوحید به عنوان متنی منثور و مثنوی معنوی به عنوان متنی منظوم، از جمله آثار ادبی تعلیمی هستند که دانشی را برای مخاطب به شکل ادبی عرضه می کنند و جنبه های ادبی آنها، همپای جنبه های تعلیمی آن، قوی و پرمایه است. هدف این مقاله بررسی تمثیل های حیوانی در دو کتاب اسرارالتوحید و مثنوی معنوی از سه دیدگاه زبانی، فکری و ادبی است.