ارزیابی رویکرد مشارکتی در برنامه های بازسازی پس از سوانح در مناطق روستایی (مطالعه موردی: دهستان چالانچولان)

امروزه پرداختن به بحث برنامه ریزی و مدیریت کاهش بلایا و علی الخصوص بازسازی پس از سوانح طبیعی، بدلیل گستردگی جغرافیایی و وضعیت نامطلوب سازه های روستایی، بسیار ضروری می باشد. در حال حاضر از اهم سیاستهای بازسازی، استفاده از مشارکت مردم در مدیریت فرآیند بازسازی (رویکرد مشارکتی) می باشد؛ لذا تحقیق حاضر با تاکید بر بازسازی مشارکتی و رویکردی کل نگر، به ارزیابی فرآیند بازسازی روستاهای آسیب دیده از زلزله فروردین 1385 سیلاخور لرستان در محدوده دهستان چالانچولان شهرستان دورود می پردازد، تا با روش شناسی توصیفی- پیمایشی، پاسخ علمی لازم را ارائه بدهد. جمعیت این منطقه 8288 نفر در قالب 2055 خانوار است که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 282 خانوار به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. داده های لازم نیز از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی، مصاحبه و پرسشنامه، جمع آوری شده است.نتایج نشان می دهد که مشارکت روستائیان در برنامه های بازسازی، در یک روند تاریخی رو به افزایش بوده(هم از طریق مالی و هم به صورت کارگری)، بطوریکه ستادهای معین بازسازی (بنیاد مسکن انقلاب اسلامی) در بهره گیری از مشارکت آسیب دیدگان طی فرآیند بازسازی روستاهای زلزله زده لرستان، موفقیت زیادی کسب نموده اند؛ همچنین اولویت مشارکت آسیب دیدگان به ترتیب در ابعاد اجرایی، مالی و مدیریتی بوده است.