بررسی تأثیر تنش خشکی بر عملکرد ریشه و برخی صفات فیزیولوژیک ارقام چغندرقند

چغندرقند یکی از گیاهان استراتژیک و صنعتی دنیا محسوب می گردد و نقش مهمی در تولید قند دارد. در این بررسی یک رقم منوژرم شرکت KWS آلمان و یک رقم داخلی (رقم پایا) در شرایط مزرعه کشت شد و عملکرد آن ها به لحاظ کمی و همچنین برخی از صفات فیزیولوژیک با 3 تیمار آبیاری در شرایط معمولی (هفت روز) تنش ملایم ( 14 روز)، و تنش شدید ( 21 روز) مقایسه و ارزیابی گردیدند. در این آزمایش میزان عملکرد و قند ریشه چغندر قند مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد افزایش فواصل آبیاری موجب کاهش میزان عملکرد ریشه چغندر قند گردید بطوریکه بیشترین عملکرد ریشه 115 تن در هکتار بود که در تیمار آبیاری هر 7 روز مشاهده شد و کمترین مقدار آن 92 تن در هکتار بود که در تیمار آبیاری هر 21 روز مشاهده گردید. برخلاف عملکرد ریشه میزان قند ریشه با افزایش فواصل آبیاری از 7 روز به 21 روز و بروز تنش خشکی، 6 / 3 درصد افزایش نشان داد. همچنین رقم بریجیتا نسبت به رقم پایا عملکرد ریشه بالاتر و درصد قند بالاتری داشت.