کاوشی در مفهوم فضای معماری به کمک نظریه زندگی روزمره
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,567
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DCONF01_132
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1395
چکیده مقاله:
معماری همواره یکی از نیازهای اصلی انسان بوده است. اما این نیاز، در دوره های گوناگون به صورت های مختلفی تأمین می شده و تلقی انسان نسبت به آن نیز همواره در تغییر بوده است. میتوان عنوان کرد در دورانهای مختلف بسته به نگرش نسبت به «فضا»، طراحی معماری جهت می یافته است. تقریباً در تمام دوران ها، نگرش نسبت به فضا، متاثر از دوگانه ی «مطلق- رابطه ای» بوده که صورت های دیگری نیز یافته است از جمله : «ذهنی- عینی»، «فیزیکی- اجتماعی» و «انتزاعی- دارای تفاوت» . این پژوهش از نوع بنیادی و روش تحقیق کیفی و تحلیل محتوا، از طریق مطالعه ی منابع کتابخانه ای، به بررسی دوگانه های پیرامون فضا و تئوری تولید فضای لوفور پرداخته و تلاش دارد از دو گانه فضا خلاصی یافته و فضا را علاوه بر ابعاد فیزیکی و ذهنی، دارای بعد اجتماعی ببیند. این بعد اجتماعی همان «زندگی روزمره» است. زندگی روزمره اصلی ترین قلمرو تولید معناست. جایی که تمام نیروهای اقتصادی، سیاسی، ایدئولوژیک و طراحانه در اینجا تجلی می یابند. از طرفی سرمایه داری، تلاش دارد با تمام ابزارهای موجود، زندگی روزمره ساکنان را به تسخیر خود درآورد و با «از خود بیگانه» کردن ساکنان، آنها را در راستای منافع خود درآورد. معماری و شهر، امری حد واسط زندگی روزمره ( نظم نزدیک ) و نیروهای حاکمیتی- ایدئولوژیکی (نظم دور) است. نظم دور تلاش می کند به کمک معماران بر زندگی روزمره چیره شود. یکنواختی، کسالت، انزوا، از بین رفتن فردیت ساکنان، گسترش فاصله ی مرکز- پیرامون، از بین رفتن فضاهای دارای تفاوت و غلبه ی فضای انتزاعی محصول اینگونه از معماری است. این پژوهش پیشنهاد دارد، فرآیند طراحی معماری را به گونه ای در نظر بگیرد که با شناسایی و شکوفا کردن جنبه های مثبت زندگی روزمره، علاوه بر آنکه از یکنواختی و روزمرگی معماری اجتناب کند، به مقابله با هژمونی نظم دور و از خودبیگانگی بپردازد. چرا که معماری در زمانه ی کنونی یا عمل اجتماعی نیز هست و زندگی روزمره، نقطه ی عطف آن است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیه خانی
دانشجوی دکتری معماری اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
احمدعلی نامداریان
دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
پریسا هاشم پور
دکتری معماری اسلامی، استادیار دانشگاه هنر اسلامی تبریز،
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :