بررسی عوامل اجتماعی موثر بر از خود بیگانگی اجتماعی در میان دانشجویان(نمونه مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد پاس آباد)

واژه ی بیگانگی که ریموند ویلیامز آن را از دشوارترین واژگان فرهنگ لغت می داند و به عنوان یکی از مفاهیم اصلی و عمده ی جامعه شناسی، روان شناسی و روان شناسی اجتماعی مطرح گردیده به طور گسترده ای در علوم انسانی برای تبیینی از اشکال و انواع کنش ها و واکنش ها نسبت به جریانات،واقعیت های پیرامونی، فشارهای روانی و تحمیلات اجتماعی به کار می رود و با زندگی اجتماعی امروز سخت عجین است. با توجه به اهمیت موضوع در این پژوهش با استفاده از روش میدانی ،تکنیک پیمایش و ابزار تحقیق پرسشنامه به دنبال پاسخ به این سوال اصلی هستیم که عوامل اجتماعی موثر بر از خود بیگانگی دانشجویان کدامند؟ جامعه آماری پژوهش حاضر دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر پارس آباد می باشد که تعداد 382 نفرآنان به عنوان حجم نمونه مورد بررسی فرار گرفته است در جهت پاسخگویی به سوال اصلی این پژوهش به بررسی و تحلیل رابطه متغیرهایی چون اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، انسجام اجتماعی، دینداری و پایگاه اقتصادی، اجتماعی به عنوان متغیرهای مستقل و رابطه آن با میزان از خود بیگانگی دانشجویان به عنوان متغیروابسته پرداخته شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین تمامی متغیرهای مستقل با متغیر وابسته رابطه ی مستقیم و معنا داری وجود دارد. شدت رابطه در تمامی این متغیرها متوسط می باشد.