بررسی مدل سیکل حیات مقاصد گردشگری با تاکید بر گردشگری خانه های دوم مطالعه موردی شهر کلاردشت

بهبود رفاه اجتماعی و امکان تخصیص بخشی از درآمد برای امور غیر ضروری موجب رواج گردشگری شده است. گردشگری به عنوان صنعتی با قدمت دیرینه در چارچوب الگوهای فضایی خاصی عمل می کند که یکی از این الگوهای گسترش خانه های دوم می باشد. گسترش خانه های دوم و حضور مالکان غیر بومی در مقاصد گردشگری اثرات فراوانی بر جوامع میزبان خواهد داشت. یکی از مدل هایی که در رابطه با مقاصد گردشگری به کار می رود و نشان می دهد که مقصد در طول زمان تغییر کرده و توسعه می یابد، مدل سیکل حیات مقاصد گردشگری است و در این فرایند تحول تعدادی مراحل مرتبط وجود دارد که عبارتند از: اکتشاف، مشارکت و درگیر شدن جامعه محلی، توسعه، تحکیم و در نهایت افول یا تجدید حیات. در خلال این مراحل صنعت گردشگری توسعه می یابد و در مقصد تعداد فزایندهای از گردشگران مشاهده می شود. بعد از مرحله تثبیت تعدادی از احتمالات وجود دارد. بطوری که در این مرحله مقصد می تواند بدون هیچگونه افزایش یا کاهش در تعداد گردشگران، دچار رکود شود و یا وارد مرحله تجدید حیات و از سر گرفتن جوانی گردد. پژوهش حاضر، با شیوه ی توصیفی- تحلیلی انجام شده و از تحلیل تصویری برای تحلیل داده ها بهره گیری شده است. داده های مورد نیاز پژوهش با روش اسنادی و میدانی جمع آوری شده است. یافته های تحقیق نشان داده است نوع و گونه شناسی گردشگری در کلاردشت از نظر انگیزه و هدف، در طبقه طبیعت گردی قرار می گیرد. اما به لحاظ عملکردی گردشگران حوزه کلاردشت را می توان به دو دسته 1- گردشگران خانه دوم 2- گردشگران اقامتی تقسیم کرد، و از نظر منشاء جغرافیایی به دوسته 2- گردشگران بومی (درون مرزی) 2- گردشگران خارجی. در راستای مدل سازی سیکل حیات ، گردشگری در حوزه کلاردشت از مرحله رشد وارد مرحله بلوغ شده است و گذر از این مرحله به مرحله رکود و افول هنوز اتفاق نیفتاده است. در نوع گردشگران اقامتی مرحله رکود یا افول به سرعت فرا رسد. اما نکته مهم اینکه ادامه روند کنونی و بی توجهی مسیولان مدیریت منطقه ای و محلی و عدم مشارکت مردم، می تواند منجر به کاهش تدریجی گردشگران اقامتی و خانه دوم و فرارسیدن زود هنگام مرحله افول گردد.