خشککردن میوه به با روش ترکیبی مایکروویو - هوای داغ و تاثیر آن روی بازجذب آب محصول خشکشده

هدف از این پژوهش، خشککردن قطعههای به پیشتیمار شده با محلول اسمزی حاوی ساکارز توسط روش ترکیبی مایکروویو متناوب هوای داغ بود. با توجه به اینکه خشککردن میوهها و سبزیهای مختلف، ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی این محصولات را تحت تاثیر قرارمیدهد، در این پژوهش، تاثیر آبگیری اسمزی و خشککردن به روش مایکروویو متناوب -هوای داغ روی بازجذب آب قطعات به خشکشده بررسی شد. متغیرهای آزمایشی این پژوهش شامل غلظت محلول اسمزی ساکارز در چهار سطح 10 ،30 ،50 و 70 درصد (وزنی - وزنی) و نسبت پالسی مایکروویو در چهار سطح 1 ،2 ،3 و 4 با توان خروجی 900 وات بود. در ابتدای فرایند خشککردن، هنگام اعمال مایکروویو، نمونههای پیشتیمار شده باز جذب آب کمتری داشتند ولی با اعمال هوای داغ، بازجذب آب نمونههای پیشتیمار شده، افزایش یافت. همچنین، با افزایش غلظت محلول اسمزی و همچنین، افزایش نسبت پالسی میزان بازجذب افزایش پیدا کرد.