معماری خانه های همساز با اقلیم سرد و کوهستانی مطالعه مورد شهر سنندج

معماری همساز با اقلیم از مباحثی است که از گذشته بسیار دور در کشور ما و معماری ایران قابل مشاهده می باشد. نگاهی گذرا بهپیشینه بومی سرزمین ایران حاوی تجربیات گرانبهایی است که مانند میراثی جاویدان در اختیار ماست. تجربیات معماری بومی در پهنهجهان و آروین های آن در معماری ایران زمین نیز ، خود گواه تاکیدی بر اندیشه ی فرم زایی ملاحظات اقلیمی در معماری است تا عاملیبر محدودیت آن یا اسارت معمار. میزان متفاوت و ترکیب گوناگون عوامل اقلیمی که خود ناشی از تفاوت موقعیت جغرافیای مناطقمختلف است، حوزه های اقلیمی متفاوتی پدید آورده که هر یک ویژگی های خاصی دارد. محیط زیست، شهرها و حتی بناهای مربوط بهاین حوزه های اقلیمی، ویژگی های خاصی متناسب با شرایط اقلیمی خود به دست آوردند. شهر سنندج در اقلیم سرد و کوهستانی ایرانقرار دارد و با توجه به شکل گیری و ترکیب معماری بومی و سنتی منطقه، این واقعیت برای ما آشکار می گردد که خصوصیات اقلیمیمنطقه به طور قابل ملاحظه ای در شکل گیری معماری شهری تاثیر بی بدیلی داشته است. در این مقاله از اقلیم سرد و کوهستانی بحثمی شود و هم چنین سعی گردید تا به شناخت منطقه سنندج از لحاظ اقلیمی و آب و هوایی به شکل معماری آن بپردازیم و در نهایتپیشنهاداتی برای معماری معاصر آن که همخانی کامل با اقلیم آن منطقه داشته باشد، نماییم.