بررسی بار شعریت در دیوان البسهی مولانا محمود نظام قاری یزدی

اشعار البسه در زیرگونهی شعر غنایی قرار میگیرد بنابراین حضور جوهر شعریت جوازی برای منظور داشتن این قسم از شعر در گونهی غنایی است و به همین سبب بررسی شعریت در شعر البسه برای شناخت بعدی از اشعار غنایی اهمیت پیدامیکند.نظام قاری یکی از شاعران برجستهی است که شعر البسه را به تقلید از شعر اطعمه ی ابو اسحاق اطعمه، شاعر همشهری و همپایهی خود سروده است. ابتکار هنری و شگفت شعرایی از این دست در سدهی نهم موجب شده تا ادبیاتغنایی به وسیعترین افق معنوی خود نایل آید.قاری از جمله شعرایی است که نه در تذکرهها و شرح حالها بدو توجه نشانداده شده و نه پژوهش دقیقی در مورد شعرش صورت گرفته است. به همین منظور مقالهی حاضر به بررسی شعریت شعر قاری پرداخته تا از این طریق نخست شعر او را مورد شناسایی و مطالعه قرار دهیم و دوم آن که با کنکاش موشکافانه درشعرش، شخصیت خلاق این نابغهی دنیای طنز را به همگان معرفی نماییم و سرانجام با سنجش میزان شعریت وی، جایگاه شعر البسه را به عنوان خرده گونهی نوع غنایی نشان دهیم.