نشانه شناسی (پیر) دراشعارفخرالدین عراقی
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 564
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0118
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
فخر الدین عراقی یکی از عارفان بزرگ فرهنگ ما است که در قالب تعبیرهایی شاعرانه، اندیشهها و تجربههای ناب عرفانی خود را ترسیم نموده است. در این پژوهش،شخصیت پیر به عنوان یکی از عناصر بنیادین عرفان بررسی شدهاست. ازمهمترین یافتههای این تحقیق آن است که کاربست نشانه زبانی پیر در عراقی به گونهای میباشد که آن را از ژرفساخت و کارکردی دیگرگون با شخصیت رسمی و سنتی پیر برخوردار کرده است. در این رویکرد تازه، جایگاه پیر دیگر نه درمنبر و مسجد که در میخانه است و بیش از آنکه اهل وعظ و گفتار باشد، در پی عمل و کردار است. پیر عراقی، در ترکیبیهنری با ساقی همنشین میگردد و برخلاف پیران ظاهربین، نمادی از جمال و زیبایی معشوق است. در این تصویر تازه، پیر با راستی و مستی خود، شکوه پیران سنتگرای صورتپرست را به حاشیه میبرد. میتوان گفت کاربست متفاوت نشانهزبانی پیر در کلام عراقیکوششی است برای بازسازی شخصیت تخریب شده پیر در روزگاری که بازار گرم زهد ریایی، سبب گسترش بیاعتمادی و شک تردید، نسبت به حوزه دین، در میان مردم شده بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدصالح امیری
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر لنگه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :