نوستالژی در مثنوی معنوی با تاکید بر دفتر اول و دوم
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 564
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0439
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
غم غربت،حسرت ایام کودکی و نوجوانی،دوری از معشوق ،غم از دست دادن دوستان وعزیزان ،پیری و یاد مرگ و در مجموع حوادثی که به جنبه های روحی وروانی انسان مربوط می شوند همگی را می توان نوستالژی نامید.از میان موارد ذکرشده در اشعارعرفانی فارسی ،یکی از درون مایه های اصلی جدایی انسان از مبدا هستی و دورشدن او از عالم بالاست که به اشکال گوناگون در آثارادیبان عارف ازجمله مولانا نمود پیداکرده است.نه تنها بیان این جدایی و هبوط به دنیای مادی، بلکه تلاش برای صعود وبازگشت بهعالم برین وکسب مقام جانشینی خدا، اصلی ترین مولفه ی کلام نوستالژیک مولاناست.برای تایید این سخن ،درمقاله ی حاضر باروش تحلیلی –توصیفی مصداق های اشعار نوستالژیک مولانا را استخراج نمودیم و به این نتیجه رسیدیم که بیشترین بسامد ازمیان انواعنوستالژی در مثنوی را نوستالژی جدایی از مبداو وطن ازلی داشت
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسرین خدابنده
دانشجوی دوره دکتری ادبیات عرفانی دانشگاه الزهرا(س)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :