ارزیابی عملکرد دهیاری در توسعه روستایی (مطالعه موردی: روستاهای بخش سرولایت، شهرستان نیشابور)

در گذشته مدیریت روستایی به صورت سنتی و فردی از سوی افرادی مانند کدخدا و معتمدان محلی صورت می گرفته است، اما در دوره جدید، به ویژه پس از انقلاب اسلامی، تحولی بزرگ در عرصه مدیریت روستایی به وجود آمده است. تشکیل شوراهای اسلامی روستایی و پس از آن شکل گیری نهاد دهیاری ها و حضور دهیار به عنوان مجری جدید تصمیمات دولت در روستا و همیار مردم روستا در شناخت و برطرف ساختن تنگناها و مشکلات روستا، راهکاری برای افزایش مشارکت روستاییان در بهبود وضعیت اقتصادی، بهداشتی، رفاهی، اجتماعی روستا و همچنین تحقق نظام مدیریت محلی و از پایین به بالا شناخته می شود. عملکرد دهیاری ها در قالب سه دسته: شاخص های اجتماعی، اقتصادی و کالبدی و زیست محیطی تعریف می شود. هدف این پژوهش بررسی عملکرد دهیاری ها در توسعه روستاهای بخش سرولایت شهرستان نیشابور از نگاه مردم می باشد. که این نوشتار حاصل یک پژوهش میدانی بوده است. با توجه به اینکه فعالیت ها و خدماتی که دهیاران دارند به تبع آن نقش و عملکرد دهیار در این روستاها پررنگ و بیشترین جلوه می کند، به همین دلیل در این تحقیق روستاهای بالای جمعیت 50 نفر برای مطالعه و پژوهش انتخاب شد، که تعداد 10 روستا و به تبع آن 10 دهیاری به عنوان جامعه نمونه انتخاب و با استفاده از فرمول کوکران 350 نفر به عنوان حجم جامعه نمونه مشخص و پرسشنامه ها توزیع شد و پس از تکمیل پرسشنامه ها توسط روستاییان تزیه و تحلیل اطلاعات از طریق آزمون t با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. یافته ها ی تحقیق نشان می دهد که به عقیده روستاییان عملکرد دهیاری ها در بعد زیست محیطی و کالبدی قابل قبول و مناسب بوده است و میزان رضایت مردم در این بعد از عملکرد دهیاری ها خوب می باشد و همچنین در بعد اجتماعی عملکرد قابل قبول و مناسبی داشته اند، ولی در بعد اقتصادی دهیاری ها انتظارات روستاییان را برآورده نکرده اند و با توجه به دیدگاه روستاییان دهیاری ها در این بعد عملکرد و فعالیت خیلی کم و ضعیف داشته اند.