شناخت خرابی های روسازی خطوط اتوبوس تندرو و ارایه روسازی مناسب

پس از راه اندازی مسیرهای اتوبوس تندرو (BRT (در شهر تهران در سال 1386 و گذشت چند سال از بهره برداری این خطوط، مشکالت قابل توجهی از جمله خرابی های چشم گیر در سازه روسازی ایستگاه ها و مسیرها بروز نموده است. در این مقاله خطوط پرترافیک BRT شهر تهران به روش جمع آوری خرابی های سیستم مدیریت روسازی (PMS( برداشت، ارزیابی، تحلیل و نتایج آن در جهت تعیین خرابی های اصلی تفسیر گردیده است. در نهایت با توجه به خرابی ایستگاه ها و مسیرهای BRT ،شرایط اقلیمی تهران، امکانات موجود، نکات اجرایی و سرعت اجرای روسازی برای مسیر اتوبوس تندرو، کارایی مناسب، صرفه اقتصادی و کاهش هزینه های روکش و نگهداری مسیر، راهکارهای پیشنهادی نویسندگان مقاله ارایه و طرح شده است. کمبود اطالعات ثبت شده در ارتباط با ویژگی های ژیوتکنیکی، دوره های بازسازی انجام شده خطوط و عدم شناخت الیه های زیرین روسازی از جمله موانعی است که در بوجود آمدن روش های مختص شرایط BRT تهران به صورت متمرکز موثر بوده است.