نقش جهانگردی در فرایند همگرایی و توسعه فرهنگی کشورهای اسلامی

این مقاله با روش توصیفی تحلیلی در پی آن است که آثار جهانگردی را در همگرایی و توسعه فرهنگی جوامع اسلامی تبیین کند. در این مقاله، عوامل گوناگون رکود جهانگردی بین کشورهای اسلامی در دو دسته، عوامل درونی و بیرونی بررسی و تحلیل میشود. با توجه به سابقه صنعتجهانگردی بهویژه جهانگردی زیارتی در جهان اسلام، جهانگردی به اشکال گوناگون از جمله تفریحی، تجاری، مذهبی، زیارتی و ورزشی، در فرایند همگرایی فرهنگی کشورهای اسلامی نقش دارد.نتایج این پژوهش، مشخصمیکند صنعت گردشگری عاملی موثر برای توسعه فرهنگی در سطح محلی، منطقهای و بینالمللی است. با توجه به توسعه فناوری در هزاره سوم، با برنامهریزی و میریت صحیح و مناسب برای جهانگردی، میتوان به توسعه فرهنگی دست یافت. صنعت جهانگردی در تعاملات علمی، رشد تولیدات اقتصادی اجتماعی، وحدت جوامع اسلامی، تحول و تکامل ارزشها و آدابوسنن موثر است. به منظور تقویت و تحکیم صلح و دوستی و همگرایی فرهنگی کشورهای اسلامی، همکاری دولتها در ایجاد و توسعه امنیت، توسعه زیرساختها، اعطای خدمات مناسب جهانگردی، نهادینه کردن قوانین جهانگردی، اطلاعرسانی و بهرهگیری ازفناوری اطلاعات برای تبلیغات و بازاریابی، آموزش نیروی انسانی و تحقیقات درباره جهانگردی، از جمله راهکارهای توسعه جهانگردی است که باید عملیاتی و اجرایی شود.