رابطه دینداری با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پایه چهارم دبیرستان شهر بیرجند در سال تحصیلی 95-96

مشخص کردن رابطه میان دینداری با انگیزش پیشرفت تحصیلی، میزان تاثیر ابعاد چهارگانه دینداری را در ایجاد انگیزه در دانش آموزان برای پیشرفت مشخص می کند و این موضوع سبب می شود با برنامه ریزی های مناسب و ایجاد شرایط مطلوب از نظر معنوی در محیط آموزشی انگیزه مناسب را برای رشد علمی فراگیران فراهم کرد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه دینداری در مقیاس کلی با انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه چهارم دبیرستان شهر بیرجند است. روش پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بوده است. جامعه آماری مطالعه 338 نفر از دانش آموزان پایه چهارم دبیرستان سال تحصیلی 95-96 شهرستان بیرجند به روش نمونه گیری طبقه ای -خوشه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه شامل دو پرسشنامه می باشد، پرسشنامه گلاک و استارک که به منظور سنجش دینداری دانش آموزان مورد استفاده واقع شده و میزان اعتبار این پرسشنامه در مطالعات مختلف بر روی نمونه های متفاوت تعیین گردیده که حاکی از اعتبار بالای آن در ابعاد مختلف دارد و پایایی آن با محاسبه ضرایب آلفای کرانباخ برای متغیهای بعد اعتقادی 0/81 ، بعد عاطفی 0/75 ، بعد پیامدی 0/72 و بعد مناسکی 0/83 می باشد. پرسشنامه دوم نیز که برای سنجش انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار گرفته پرسشنامه عبدخدا می باشد، روایی محتوایی با بررسی عبارت های مقیاس به وسیله چندین متخصص روانشناسی و روان سنجی مورد تایید قرار گرفته و پایایی این پرسشنامه با آلفای کرانباخ 91% و با استفاده از بازآزمایی 88% به دست آمد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. در مجموع مشخص شد بین ابعاد چهارگانه دینداری با انگیزش پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری (p<0.05) وجود دارد و یافته ها نشان می دهد این رابطه مستقیم و کمی بالاتر از حد متوسط می باشد (p<0.05 ، r=0.565) . البته پس از تفکیک جنسیت نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که دینداری در پسران ( p<0.05 ، r=0.620) نسبت به دختران ( p<0.05 ، r=0.450 ) بیشتر موجب افزایش انگیزه پیشرفت تحصیلی می شود.