ریز مقیاس نمایی بارندگی در تهران، ایران

یکی از روشهای پیش بینی تغییرات اقلیمی استفاده از خروجی های مدل جهانی اقلیم Climate Models Global) GCM) می باشد. اما بدلیل بزرگ بودن شبکه های مدل GCM این مدلها در مطالعات محلی و منطقه ای کارآمد نیستند، اخیرا برای بهبود خروجی های GCM در مقیاس منطقه ای روش ریز مقیاس نمایی آماری مورد استفاده قرار گرفته است. این مطالعه نتایج ریز مقیاس نمایی آماری بارندگی را برای ایستگاه مهرآباد تهران نشان می دهد. ریز مقیاس نمایی آماری انجام شده بر اساس مدلهای ASD (حسامی و همکاران، 2008 ) و SDSM ( ویلبی و همکاران 2) می باشد. برای ارزیابی کارایی مدلهای ریز مقیاس نمایی 5 اندیس بارندگی شامل، تعداد روزهای خشک متوالی (CDD)، حداکثر بارش 3 روزه (R3days)، صدک 90 ام بارش روزانه ،(PREC90)، مجموع بارش فصلی (RR) و روزهای با بارش بیشتر از 10 میلمتر (RR10) مورد استفاده قرار گرفته است. مقایسه نتایج مدلهای SDSM و ASD نشان می دهد که هر دو مدل نتایج تقریبا یکسانی در برآورد این شاخصها از خود نشان می دهند.