بررسی تاثیر دلبستگی مکانی سالمندان در سرای سالمندان

حس پیرشدن اغلب متفاوت است؛ این که فرد در چه سنی احساس پیری کند در افراد گوناگون تفاوت دارد و بستگی به ظاهر و فعالیت آنها در جامعه و زندگی دارد. به دلیل عدم وجود مطالعات جامع در ایران لازم است تا بتوان در جهت ارتقاء بهبود محیط برای سالمندان با طراحی بناهایی پایدار قدم برداشت. لذا معماری سرای سالمند به عنوان مقوله ای مطرح است که در صورت استفاده درست میتواند جامعه ای بهتر برای سالمند به وجود آورد. یکی از راهکارهای رسیدن به این هدف بررسی نگرشی نو چون ارتقاء حس دلبستگی سالمند به سرای سالمندان می باشد. دلبستگی به مکان به واسطه علاقه، شناخت و تجربه فرد نسبت به مکان بر اساس ویژگی های فردی، گروهی و فرهنگی مختلف و ارتباطات اجتماعی بین آن ها ساخته می شود. بنابراین در این پژوهش با روش توصیفی به بررسی پیری و سالمندی ، مکان ،حس مکان و دلبستگی مکانی از دیدگاه های مختلف پرداخته می شود. چراکه خانه ها به دلایلی، مهم تر از پناهگاه ها محسوب می شوند. آن ها دارای هویت و معنی برای زندگی هستند.