بهینه سازی مقاطع آیرودینامیکی در رژیم زیر صوت به روش الحاقی در مهندسی معکوس

در طراحی معکوس مقاطع آیرودینامیکی، اگر اطلاعات طراحی موجود نباشد، متداول است که از روی مقطع موجود توسط ابزار اندازه گیری مختلف از جمله دستگاه اندازه گیری مختصات (CMM ،(به صورت نقطه به نقطه اطالعات برداری می شود. تعداد نقاط برداشته شده زیاد خواهد بود و همچنین مختصات نقاط دارای خطای مربوط به دستگاه اندازه گیری و خطای انسانی کاربر دستگاه می باشند. بنابراین ارایه روشی که ضمن کاهش تعداد نقاط درگیر در مدل هندسی مقطع، خطای ذکر شده را از بین ببرد و مقطعی را ارایه نماید که از لحاظ آیرودینامیکی بهینه باشد، مفید خواهد بود. بدین منظور، منحنی های بی اسپالین پیشنهاد می گردند. استفاده از منحنی های بی اسپالین در بهینه سازی های آیرودینامیکی سابقه قبلی دارد اما در روش مورد استفاده در مقاله، برخالف روش های گذشته به حدس اولیه برای منحنی بی اسپالیننیاز نیست و ضمن کاهش زمان محاسبات، توجه ویژه ای به انطباق منحنی بر لبه حمله ایرفویل شده است که تاثیر بسزایی در خواص ایرفویل دارد. منحنی به دست آمده به روش الحاقی(Adjoint (پیوسته بهینه سازی خواهد شد. جهت اعتبار سنجی روش، مقطع ناسا 76 را که اطالعات آن موجود است، انتخاب کرده و آن را سی ام ام نموده و با روش ارایه شده نشان داده می شود که چگونه اطلاعات حاصل پس از اجرای 69 سیکل طراحی، افت فشار را حدود 7/5 درصد نسبت به طراحی کاهش داده است.