تحلیل اندیشه های اجتماعی در اشعار نصرت رحمانی

ادبیات همواره جولانگاه مناسبی برای بیان اندیشهها، احساسات و عواطف شاعران و نویسندگان بوده و هست. برخی ازین اندیشهها برآمده از حوادث و رویدادهایی است که پیرامون زندگی آنها رخ داده است. بیگمان ارزشهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و غیره، تاثیری مستقیم در نوع نگرش و عاطفهی شاعر یا نویسنده دارد. در ایران، انقلاب مشروطه و کودتای 28 مرداد 1332 در کنار تحولاتی که در سطح جامعه پدید آورد، در عرصهی ادبیات نیز بیتاثیر نبود و با طرح مضامین اجتماعی، موجبتحول و تغییر سبک ادببات شد. رخدادهای دورهی حکومت پهلوی، گرایش به رمانتیسم جامعهگرا و در نتیجه تغییر سبک را در اشعار و برخی آثار گستردهتر کرد. در این دوره شاعران و نویسندگان بیش از پیش به بیان اندیشههای اجتماعی خویش پرداختند. نصرت رحمانی از پیشروان جریان شعری رمانتیسم جامعهگرا در دورهی معاصر و از روشنفکران سرخوردهی پس از کودتای بیست و هشتم مرداد سی و دو است که حوادث سیاسی- اجتماعی (به ویژه دهه ی سی) باعث شد به اجتماع و مردم روی آورد. این اندیشهها را میتوان در قالب مفاهیی چون نابرابری اجتماعی، تضاد طبقاتی، یاد کرد خفقان موجود در جامعه، ستایش آزادی، مبارزه با استبداد، صلح، اروتیسم، سمبولهای اجتماعی و غیره خلاصه کرد. در این مقاله، سعی شده به بیان اندیشههای اجتماعی شاعر موردنظر پرداخته شود.