بررسی نقش محدودسازی تعیین وکیل دادگستری بر فساد دادرسی های کیفری

امروزه مبارزه با فساد از مواردی است که کلید دست یابی به آرمان های هر جامعه است. چنانکه مقام معظم رهبری در یکی از بیانات خود در مورد فساد می فرمایند: علاج فقر به شکل اصولی در هر جامعه ای، از راه اتقرار عدالت اجتماعی و نظام عادلانه در محیط جامعه است تا کسانی که اهل دست اندازی به حقوق دیگرانند، نتوانند ثروتی را که حق همگان است به سود خود مصادره کنند. در این خصوص این پژوهش بر آن است تا با بررسی نقش محدودیت های انتخاب وکیل بر فساد در دادرسی این سوال را پاسخ گوید که آیا محدودسازی در انتخاب وکیل موجب ایجاد بستر فساد در دادرسی های کیفری می گردد یا خیر به نظر می رسد این گونه محدودیت ها موجبات محرومیت افراد از حقوق شهروندی بر اساس قانون اساسی و همچنین ایجاد بستر برای به وجود آمدن فساد در دادرسی را فراهم نموده و از شفافیت جلوگیری می نماید. در این پژوهش از روش توصیفی تحلیلی از نوع کتابخانه ای استفاده شده و جنبه کاربردی در پیشگیری از فساد در دادرسی خواهد داشت.