رویکرد اصلاح ودرمان نظامیان بزهکار

در حوزه ی حقوق کیفری،درخصوص نظامیان بزهکار،نسبت به جرایم ارتکابی توسط افراد عادی ،به لحاظ نقش آنها در حفظ واستقرار نظم وامنیت عمومی سخت گیری بیشتری شده است .درواقع تخلف از وظایف محوله به اعضای نیروهای مسلح وسوء استفاده از موقعیت ،منجر به ورود صدمات جبران ناپذیری به کشور می گردد.لذا، باتوجه به نقش نظامیان در اجتماع و وضعیت بزهکاری آنان،اصلاح ودرمان آنان که شاخه ای از جرم شناسی بالینی است وهدف آن بازسازگاری مجرم وبازگشتوی به اجتماع است ،توجه بیشتری را می طلبد.به همین جهت پیش بینی سازمان قضایی،آیین دادرسی ،مقررات ماهوی از جمله تخفیف وتبدیل مجازات،آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات و.......از یک سو در جهت پیشگیری از ارتکاب جرم واز سوی دیگر،در جهت اصلاح ودرمان مرتکبین نظامی مدنظر قرارگرفته است.البته باید در نظرداشت که رویکرد جدید حقوق کیفری ایران ویژگی حتمیت وقطعیت مجازات های نظامی را محدود نموده است؛زیرا در صورتی که شخصیت مجرم اقتضا نماید که مجازات علیه وی اجرا نشود یا در مجازات وی تخفیف وتعلیق داده شود،قطعی بودن حکم محکومیت مبنی بر اجرای مجازات جایگاهی نخواهد داشت.در این پژوهش که با بهره گیری از روش مطالعات کتابخانه ای تدوین یافته در صدد این هستیم که بررسی نماییم چه رویکردهایی درقوانین کیفری ایران بالاخص قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح برای اصلاح ودرمان نظامیان بزهکار اتخاذ شده است.