نقد ترجمه ی احمد صافی النجفی از رباعیات خیام با رویکرد زبان شناختی

یکی از مهمترین مشکلات پیش رو در نقد ترجمه، نبود روش های علمی و منسجم است که باعث شده مقابله با نقد ترجمه اشتباه گرفته شود. این امر به ویژه در ترجمه متون ادبی بین زبانهای عربی و فارسی بیشتر مشهود است، بنابراین لزوم علمی شدن فرایند ترجمه و نقد ترجمه های ادبی از عربی به فارسی و بالعکس به شدت احساس می شود. امروزه پژوهشگران و ترجمه پژوهان رویکردهای گوناگونی را در نقد ترجمه های متون مختلف از جمله متون ادبی در پیش می گیرند. برخی از مهمترین دیدگاه فرهنگی، سبک شناختی و ... در این مقاله سعی بر این است تا با رویکرد زبان شناختی به نقد و تحلیل ترجمه احمد صافی نجفی از رباعیات خیام بپردازیم. در نقد زبان شناختی عوامل درون و برون متنی بررسی می شود. عوامل درون متنی شامل حذف و اضافه و تغییر معناست که در برخی موارد بنا بر ضرورت های شعری و ابهام زدایی معانی برای مخاطب عرب زبان انجام شده و در بسیاری موارد نیز بجاست. در برخی موارد نیز این تغییرات مخل معناست و به اصل پیام ضربه وارد کرده، باعث بروز اشتباهاتی در معادل گزینی واژگان، جایگزینی ناصحیح ساختارهای دستوری و عدم موفقیت مترجم در انتقال برخی زیبایی های ادبی شده است. در عوامل برون متنی نیز مواردی بررسی می شود که مترجم افکار و اندیشه های خود را بر متن تحمیل نموده، باعث تغییر معنا و مفهوم رباعی شده است.