بررسی تبیین الگوی کشاورزی ارگانیک در کشت محصول برنج در شمال کشور

کشاورزی ارگانیک سیستمی یکپارچه، نظام یافته و انسانی است که تضادی با منافع زیست محیطی و اقتصادی ندارد . همزمان با سیر تحولات نظریات توسعه کشاورزی و روستایی، تعاریف کشاورزی ارگانیک نیز دگرگون شده است برنج پس از گندم به عنوان دومین محصول استراتژیک کشور و جهان از اهمیت ویژهای در امر تغذیه جامعه برخوردار است، به طوری که مصرف سرانهی هر ایرانی بالغ بر 38 کیلوگرم در سال میباشد. استانهای ( شمالی ) به خصوص گیلان و مازندران با در اختیار داشتن حدود 70 درصد از سطح زیر کشت کشور در این محصول، از مهمترین مناطق برنجخیز محسوب میشوند. اهمیت برنج به عنوان یک کالای استراتژیک و اساسی در کشور و سهم آن در سبد مصرفی خانوارهای ایرانی توجه به تولید این محصول به صورت ارگانیک و سالم در شرایط فعلی کشور یک ضرورت تام است و انتظار می رود دسترسی مصرف کنندگان به محصولات سالم و باکیفیت، کاهش هزینههای درمانی، حفاظت از محیط زیست و رونق توسعه روستایی در مناطق روستایی کشور از پیامدهای این مطالعه و سایر فعالیتها و تلاشهایی که در این زمینه انجام شده و در حال انجام میباشد در پی داشته باشد. روش استفاده در این پژوهش نوعا توصیفی و تحلیلی است ، و این تحقیق از نوع کاربردی میباشد و با توجه به هدف تحقیق که بررسی تبیین الگوی کشاورزی ارگانیک در کشت محصول برنج در شمال کشور است . نتایج این بررسی حاکی از آن است که اکثریت کشاورزان معتقدند موانع کشاورزی ارگانیک در حد زیاد میباشد. بدین ترتیب که عدم حمایت مالی دولت از کشاورزان با اولویت اول قرار دارد و پرهزینه بودن کنترل علفهای هرز و آفات در مزارع ارگانیک با در اولویت دوم قرار دارد . و همچنین هزینههای زیاد بکارگیری روشهای کشاورزی ارگانیک و فقدان اطلاعات، آگاهی و شناخت درباره کشاورزی ارگانیک به ترتیب در دو اولویت آخر میباشند