جهانی شدن و نقش میراث فرهنگی و هویت ملی دربرنامه ی درسی

بررسی تحولات جهان درنیم قرن اخیر نشان میدهد که تغییراتی درباورها و ارزشها و سبک زندگی مردم جهان به وقوع پیوسته است و گسترش جهانی این تغییرات همواره دامنه و شدت بیشتری می یابد این تغییرات که ناشی ازتحولات سیاسی اقتصادی فرهنگی و پیشرفت های فناوری اطلاعات ICT TI درعصرحاضر است متقابلا تاثیر عظیمی برجوانب گوناگون زندگی اجتماعی هویت های قومی و ملی میراث فرهنگی و هویت های محلی خواهد گذاشت لذا جهانی شدن به عنوان یک پدیده اجتناب ناپذیر ابعادگوناگون زندگی اجتماعی را درجوامع مختلف تحت تاثیر قرارداده است هدف ازپژوهش حاضر که بصورت توصیفی و تحلیلی انجام گرفته است تحلیل پویای برنامه ریزی و پیش آمادگی های لازم جهت مقابله با اثار منفی جهانی شدن و به تبع آن بهره مندی ازنتایج مثبت آن منوط به انجام رسالت و مسیولیتی است که نظام های آموزشی به ویژه برنامه های درسی جوامع درحال توسعه ازجمله ایران برعهده دارند این مهم درراستای اماده سازی و فراهم کردن شناخت و بصیرت و بینش درمیان دانش اموزان نسبت به ارزشهای فرهنگی است تا ازاین طریق دانش اموزان ضمن وفاداری و دلبستگی به مواریث بومی و ملی موضعی پویا و فعال درقبال جهانی شدن به ویژه دربعد فرهنگی و اجتماعی داشته باشند درواقع این مقاله ازنظر نگارندگان ضمن به کارگیری الگوی فعال و نوینی که مبتنی بررشد و تفکر و توسعه دردانش اموزان نسبت به ارزشها و مواریث فرهنگی و ملی تحت عنوان ساختن گرایی است پرداخته میشود که به عنوان یک حلقه مفقوده درطراحی برنامهی درسی کمتر به آن توجه شده است