انقلاب اطلاعات و رسانه چالش امنیتی(تهدید) آینده ایران

دانشمندان علوم سیاسی مدت هاست که دریافته اند توانایی کنترل جریان های اطلاعاتی از کار ویژه های ضروری برای حفظ حاکمیت ملی و تقویت امنیت جهانی تبدیل خواهد شد . اما دولت ها در این زمینه با موانع متعددی روبه رو بوده اند زیرا تولید و دسترسی به ابزارهای ارتباطی، شمشیری دو لبه بوده است . در گذشته، سیستم های ارتباطی یک به چند (یعنی رادیو و تلویزیون ) به حکومت های ملی این امکان را می داد تا پیام خودشان را اغلب با الفاظی ملت گرایانه به گوش و چشم کل شهروندان برسانند . اما در سال های اخیر سازمان هایحرفه ای رسانه ای (مانند بی بی سی ، سی ان ان) سازمان های حقوق بشری و افراد هر چه بیشتر آموخته اند که از همین سیستم ها برای انتشاراطلاعات غیر دولتی ، مطرح ساختن ادعا های متقابل ، گزارش های مستقل و مانند آن بهره برداری کنند . تکوین و به هم مرتبط شدن فناوری های اطلاعات مانند اینترنت ،پست الکترونیکی ،تلویزیون ماهواره ای و تلفن های همراه ، در حال انتشار در سراسر جهان است دنیای مجازی و شبکه های اجتماعی پرشده است از اطلاعات و اخبار دروغ و من درآوردی ،عکس های فتوشاپ شده و صوت و تصویر های تفطیع شده! و متاسفانه باز مخاطبان ، کمتر به دنبال بررسی صحت مطلب و منابع آن هستند و ممکن است به سادگی، شایعات و حرف و حدیث های دروغین را باور کنند. در موضوع تاریخ انقلاب اسلامی ، این اتفاق ممکن است بیشتر بیفتد چون بیشتر مخاطبان حاضر در فضای مجازی ، آن دوران را درک نکرده اند و تصویر از آن اوضاع ندارند .فراد مطلع نیز کمتر در فضای مجازی حضور ندارند تا به شبهات پاسخ دهند و محتوای مستند ، متقن و جذاب در این باره تولید کنند. متاسفانه در تقابل محتوایی بین تولید کنندگان شبهه و پاسخ دهندگان به آن ، گروه دوم کم کارترند و قربانی این جنگ نابرابر ، در فضای مجازی مخاطبان هستند که بینش و تصمیم درست درباره تاریخ انقلاب و آنچه نسل های قبل انجام داداند ، نمی رسند