ارایه مدل ابتکاری جهت بهینه سازی سرویس ایاب و ذهاب مطالعه موردی در شرکت فولاد آلیاژی ایران

مساله ایاب و ذهاب به مساله ای اطلاق می شود که تعدادی وسیله نقلیه ز میداهای مختلف شروع بسه حرکت کرده و با پوشش دهی مسافران تمام ایستگاهها به یک مقصد مشترک می رسند. یکی از مسایلی که در بخش نیروی انسانی سازمان ها باید مورد توجه قرار گیرد چگونگی ایاب و ذهاب پرسنل مخصوصا برای سازمان هایی که در فاصله دورتاسری از شهرها واقع شده اند، می باشد . این امر در کارایی و راندمان کاری نیروی انسانی و همچنین رضایت شغلی ایشان تاثیر بسزایی دارد. این مقاله در صدد ارایه مدل برنامه ریزی خطی جهت بهینه سازی سرویس های ایاب و ذهاب پرسنل می باشد، بطوریکه علاوه بر کمینه نسازی هزینه سرویس دهی پارامترهایی نظیر مسافت و مدت زمان حرکت نیز در آن لحاظ شده است. به منظور حل مدل در نمونه های عددی کوچک از نرم افزار QSB WIN استفاده و برای حل مسایل بزرگتر مدل در نرم افزار ( ) LING برنامه نویسی شده است .