بررسی قاعده عسرو حرج و کاربرد حقوقی آن در مساله طلاق

قاعده نفی عسروحرج ازدیرباز موردتوجه قانونگذار بوده است امروزه این قاعده نه تنها در مسایل فقهی، بلکه در امور حقوقی و در قانون کاربرد و اهمیت بسیاری پیداکرده است.چنانکه ماده 1130 قانون مدنی به زوجه اجازه داده است در مواردی که ادامه زندگی زناشویی، وی را در وضعیت عسر و حرج قرار دهد، با مراجعه به حاکم و اثبات حالت عسر و حرج، درخواست .طلاق نمایددر این مقاله به روش توصیفی – تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی قاعده عسر و حرج و کاربرد حقوقی آن در مساله طلاق پرداخته شده است. و بعد از تبیین مفهوم عسر و حرج و مستندات آن که عبارت نداز: کتاب، سنت، عقل و اجماع به بررسی مصادیق این قاعده و کاربرد آن در طلاق پرداخته شده است. بر اساس فقه و قانون مدنی ایران هر گاه برای زوجه ادامه زندگی براساس مصادیقی از جمله: ترک زندگی توسط زوج، اعتیاد ، محبوس شدن به بیش از 5سال، سوء معاشرت و ضرب و شتم زن و سوء معاشرت با سختی روبه رو شد، میتواند درخواست طلاق و اقامه دعوا براساس قاعده عسر و حرج نماید. چرا که این قاعده صراحت دارد که: لاعسر و لاحرج فی الاسلام .