بررسی اندیشهها و افکار عرفانی در اشعار عبدالرحمان جامی

جامی مانند هر اندیشمند دیگری در پیریزی جهان بینی خود، به دنبال معرفت هستی و وجود است. پرداختن وی به وجود،صرفا از سر فلسفه ورزیدن خشک بی روح نیست بلکه به دنبال معرفت وجود است و این مسیله بیشترین وزن را در کلام ویدر مجموع آثارش دارد. مراد وی از معرفت آن وجودی است که الوهیت و تقدس دارد، لذا دغدغه ی نهایی او دل مشغولی هایعلمی نیست بلکه چیزی که وی در پی آن است فوق تاملات علمی و فلسفی است. اساس جهان بینی جامی را پسندهای شرعیهمراه با معارف و تعالیم مذهبی که با احتیاط و حزم دینباورانه جفت است ساخته شده است. اشعار عبدالرحمان عرصه ی بیاناندیشه های عرفانی اوست و در کلامی محکم و استوار مباحث این اندیشه را تبیین نموده است. این مقاله در پی آن است تا باواکاوی اشعار جامی، شخصیت و افکار ناب عرفانی- اسلامی وی را به نمایش گذارد.