فضای معماری مسکونی با رویکرد بیوفیلیک

حضور طبیعت و گیاه عامل موثر در سلامتی جسمی و روحی انسان است که با حذف آن، به حداقل رساندن مشکلات پیش روی انسان امروز دشوار خواهد بود .معمار برنامه ریز باید به مفهوم بیوفیلیا که باعث پیوستگی احساس مثبت انسان به موجودات زنده میشود توجه کرده و تلاش معمارانه خود را در جهت ارتقای کیفیت بخشی به زندگی انسان در فضاهای مسکونی نماید .این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی میباشد .هدف از این تحقیق دستیابی به یک فضای مطلوب معماری و ارایه راه کارها با بررسی عوامل کیفیت بخشی به زندگی انسان در فضای مسکونی است .