طراحی ساختمان فولادی

فولاد بعنوان ماده ای با مشخصات خاص و منحصر بفرد، مدتهاست در ساخت ساختمان ها کاربرد دارد قابلیت اجرای دقیق، رفتار سازه ای معین، نسبت مقاومت به وزن مناسب، در کنار امکان اجرای سریع سازه های فولادی همراه با جزییات و ظرافت های معماری، فولاد را بعنوان مصالحی منحصر و ارزان در پروژه های ساختمانی مطرح نمود است؛ به نحوی که اگر ضعف های محدود این ماده نظیر مقاومت کم در برابر خوردگی و عدم مقاومت در آتش سوزی های شدید به درستی مورد توجه و کنترل قرار گیرند، امکانات وسیعی در اختیار طراح قرار می دهد که در هیچ ماده دیگر قابل دستیابی نیست. فولاد، آلیاژی از آهن و کربن است که کمتر از 2 درصد کربن دارد در فولاد ساختمانی عموما در حدود 3 درصد کربن و ناخالصی های دیگری مانند فسفر، سولفور، اکسیژن و نیتروژن و چند ماده دیگر موجود می باشد. ساخت فولاد شامل اکسیداسیون و جدا نمودن عناصر اضافی و غیر ضوری موجود در محصول کوره بلند و اضافه کردن عناصر مورد نیاز برای تولید ترکیب دلخواه است. برای ساخت فولاد، از چهار روش اصلی استفاده می شود. این روش ها عبارتند از: روش کوره باز، روش دمیدن اکسیژن، روش کوره برقی، روش بارگذاری و ایجاد تنش یکنواخت وجود خاصیت الاستیک و پلاستیک شکل پذیری خاصیت چکش خواری و تورق خاصیت خمش پذیری.