بررسی شاخص های موثر بر توانمندسازی سالمندان متخصص و مقایسه با متخصصان غیر سالمند (مورد مطالعه: وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات)

با گذار جوامع بشری از مرحله سنتی به مرحله صنعتی و فرا صنعتی؛ روند مستمر تغییر و تحول در شیونات مختلف حیات اجتماعی؛ پیشرفت شگرف در تکنولوژی و علوم گوناگون و تاثیرات عمیق آن ها در عرصه های مختلف فعالیت های اداری، تولیدی و خدماتی، اکثر سازمان های دنیا به این نتیجه رسیدند که جهت حفظ و بقای خود راهی جز توانمندسازی اصلی ترین سرمایه های سازمان های خود یعنی نیروی انسانی، ندارند و از سویی توانمندسازی متخصصان سالمند تاکنون به صورت یک دیدگاه فرآیند محوری در کشور بررسی نشده است. با توجه به این مهم، در این مقاله، محقق به دنبال بررسی شاخص های موثر بر توانمندسازی سالمندان متخصص و مقایسه با متخصصان غیر سالمند می باشد. شاخص های شناسایی شده در این ارتباط با استفاده از نظر خبرگان و پیشینه تحقیق، شامل 26 شاخص از جمله هوش تبلور یافته؛ هوش سیال؛ حس کنش مستقل و غیره می باشد که از تحقیقات مختلف استخراج شده اند. این شاخص ها برای دو جامعه متخصص سالمند و غیرسالمند شرکت مخابرات ایران مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون های تی یک نمونه ای، تی مستقل، لون و فریدمن استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که برای فرآیند توانمندسازی متخصصان سالمند پنج عامل اصلی حس کنش متقابل، تخصص کافی، حس مشارکت در انجام وظایف، دانش کاربردی، دانش بروز به عنوان با اهمیت ترین عوامل از دیدگاه خود این افراد برگزیده شدند.