بررسی تاثیر صفات شخصیتی روان رنجورخویی و گشودگی به تجربه بر خلاقیت دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر مشهد

خلاقیت نیازی ضروری برای پاسخگویی به مشکلات و مسایل غیرقابل پیش بینی گرداننگان آینده ی همه ی جوامع خواهد بود. با توجه به تاثیر شخصیت رشد یافته ی کودکان در خلاقیت آنان، در پژوهش حاضر، که کاربردی-پیمایشی و از نوع همبستگی می باشد و در سطح تحلیل فردی انجام شده است به بررسی تاثیر صفات روان رنجورخویی و گشودگی به تجربه بر خلاقیت دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی در سطح نواحی هفت گانه شهر مشهد در سال تحصیلی 96-95 پرداخته ایم. برای این منظور 325 دانش آموز(169 دختر و 156پسر) از مقاطع چهارم، پنجم و ششم (دوره دوم ابتدایی) با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و به کمک روش کوکران انتخاب شدند.این دانش آموزان پرسشنامه های شخصیت و دستاورد خلاق(سیاهه پیشرفت خلاق)را که در طیف لیکرت5 تایی نمره گذاری شده بود تکمیل کردند. فرضیه های پژوهش با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری بررسی شد و نتایج نشان دادند که گشودگی و باز بودن به تجربه اثر مثبت و معنادار و روان رنجورخویی اثر منفی و معنادار بر خلاقیت دانش آموزان دارد.