کرامت انسان در سیره امام رضا (ع)

شناخت انسان و بررسی ابعاد و شیون مختلف او مورد اهتمام ادیان، مکاتب و شماری از رشته های علوم بشری است. کرامت ذاتی انسان به معنای شرافت، بزرگی و والایی او، نقطه تلاقی بسیاری از انگاره های انسان شناسانه است. نوشتار پیش رو، پژوهشی کتابخانه ای و اسنادی است که به روش توصیفی تحلیلی سامان یافته است و می کوشد تا با تمرکز بار سیره هشتمین پیشوای شیعیان، امام علی بن موسی الرضا (ع) برخی از ابعاد کرامت انسان را در کلام گهر بار و رفتار تابناک آن حضرت به بحث بگذارد یافته های پژوهش حاکی از جایگاه ویژه کرامت انسان در سیره امام رضا (ع) است همچنان که این یافته ها بیانگر تمایز این دیدگاه با دیدگاه های رقیب و غیر وحیانی است. مهم ترین ویژگی های نظریه کرامت انسان در سیره امام عبارتند از برخورداری از صبغه توحیدی، سازگاری با دیگر آموزه های اخلاقی، اعتدال و میانه روی، برخورداری از ضمانت اجرایی درونی و جامع نگری.