خلق فضاهای با کیفیت شهری پیاده مدار با رویکرد مکان سازی (نمونه مطالعه: خیابان شهرداری تهران منطقه یک)

امروزه بیشتر شهرها از کمبود فضاهای باکیفیت برای زندگی جمعی رنج می برند. عدم مطلوبیت فضایی وبی هویتی از جمله عواملی هستند که توجه به مکان سازی را بسیار حایز اهمیت میکند. در حال حاضر مکانبه عنوان یک عنصرجدایی ناپذیر از طراحی شهری محسوب میشود اگر طراحان شهری بتوانند با دیدگاهیتسهیل گرانه به ایجاد طرح های شهری متناسب با نیاز واقعی جامعه بپردازند نتایج بهتری کسب خواهند کرد.علاوه بر این موضوع لازم به ذکر است که دیدگاه مکان سازی خود را به مفاهیم اجتماعی و انسانی نزدیکمی کند به همین دلیل با طراحی شهری که هدف اصلی آن خلق عرصه های عمومی با کیفیت می باشد پیوندمی خورد. در این مقاله پس از مروری بر ادبیات موضوع در رابطه با مکان و مکان سازی، به بیان کیفیت هایکلیدی برای خلق یک مکان موفق پرداخته خواهد شد و پس از بررسی کوتاه بر دیدگاه نظریه پردازان درزمینه های نظری و عملی، محور طراحی تحت عنوان خیابان شهرداری حدفاصل ابتدای خیابان ولیعصرقبلاز میدان تجریش تا بعد از میدان قدس حوالی پارکینگ عمومی شهرداری واقع در خیابان باهنر، در منطقهیک تهران با رویکرد مکان سازی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. این خیابان با وجود قرارگاه های رفتاریمتفاوت و متمایز، وجود امام زاده صالح به عنوان یک عنصر تاریخی و نشانه ای و وجود فعالیت های متنوعدر بدنه ها به عنوان عامل مهمی برای جذب پیاده، شرایط مناسبی را برای بکارگیری رویکرد مکان سازیفراهم آورده است. لذا بعد از بررسی مبانی نظری، با استفاده از تکنیک های طراحی شهری به بررسی وضعموجود خیابان شهرداری پرداخته شده و سپس با استفاده از قوانین مکان سازی، اسناد هدایت طراحی شهریمتناسب با خیابان مذکور به صورت طرح نهایی ارایه می شود.