ارزیابی تاثیر کاربری اراضی در وقوع جرم (مطالعه موردی: شهر خرم آباد)

رشد شهرنشینی و شهرگرایی درجهان رو به افزایش است و این روند تا مرحله تثبیت خود ، به مرز حداکثر ادامهمی یابد، شهر خرم آباد که همچون دیگر شهرهای کشور از آفات شهرنشینی صوری (نه به عنوان یک پدیده طبیعی)بلکه حاصل سرمایه داری پیرامونی بی نصیب نمانده است ، به دلیل تمرکز جمعیت ، مهاجرت اقشار مختلف بافرهنگهای متفاوت، فقر، شکاف طبقاتی وغیره، آمار عمده ایی از جرایم را به خود اختصاص داده است. گرایش بهجرم در این شهر به دلایل اقتصادی - اجتماعی و مساعد بودن زمینه ارتکاب جرم یعنی تعامل سه عنصر اقتصادی ،اجتماعی و محیطی است، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی نقش کاربری اراضی بر میزان و نوع جرایم اتفاق افتاده درشهر خرم آباد تدوین گردیده است، روش به کار گرفته در پژوهش توصیفی - تحلیلی و پیمایشی است ، جامعهآماری مورد بررسی، مجرمین دستگیر شده شهر خرم آباد از سال 1382 تا سال 1385 می باشند که برای آنها درمراکز نیروی انتظامی پرونده تشکیل شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد عمده ترین کانون وقوع جرممزاحمت های خیابانی در خیابانهای اصلی شهر از جمله خیابان شهدای شرقی و غربی ، سبزه میدان ، میدان شهدا وخیابان مطهری میباشد و از نظر زمانی بیشتر در ساعات 16 تا 20 که ازدحام جمعیت برای خرید به این مناطق می آیندصورت می گیرد. مطابق آمارها وتحلیل های صورت گرفته، بیشترین میزان سرقت از مغازه ها و مراکز تجاری درطولنواری از میدان شقایق تا میدان کیو به همراه محله پشت بازار که بخش مرکزی شهر را تشکیل می دهد انجام گرفتهاست. در این نوار در حدود 47 درصد از کاربریهای تجاری مهم شهر قرار گرفته اند ، لذا اغلب سرقتها از مراکزتجاری و مغازه ها نیز از این بخش صورت گرفته است.