پهنه بندی خشکسالی استان مازندران با استفاده از مدل تاپسیس و سیستم اطلاعات جغرافیایی

داده های مربوط به بارندگی در هر منطقه نقشی اساسی در بررسی مسایل آبشناسی و مطالعات منابع آبیدارند. در این میان مساله بررسی پراکنش مکانی بارشها بایستی مورد مطالعه قرار گیرد. روشهای درونیابی متنوعی وجود دارند که به کمک آنها می توان خطوط هم باران را استخراج کرد اما به دلیل ناکافیبودن آمار و داده های موجود و دقت پایین اندازه گیری ها، تخمین حاصله در برخی روش ها چندان رضایتبخش نیست. خشکسالی به عنوان بلای طبیعی و پدیده ای اجتناب ناپذیر از دیرباز در پهنه وسیع کشورهایمختلف به ویژه مناطق واقع در اقلیم های گرم و خشک به دفعات به وقوع پیوسته و خسارات زیادی درزمینه های اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و مانند آن به همراه آورده است. در این پژوهش به بررسیپهنه بندی خشکسالی مازندران با استفاده از چهار ایستگاه بابلسر، قایم شهر، نوشهر و رامسر در طی دورهی آماری 1997 تا 2014 پرداخته می شود. نتایج نقشه های پهنه بندی نشان میدهد در هر چهار ایستگاهما شاهد کمبود بارش و خشکسالی در سال های اخیر بوده ایم. همچنین طی دو الی سه دوره که طی سهدوره از وسعت شرایط نرمال از لحاظ خشکسالی کاسته شده و شدت و وسعت خشکسالی در منطقه موردمطالعه افزایش پیدا کرده است.