تاثیر توسعه مالی، تولید ناخالص داخلی و مصرف انرژی بر آلودگی محیط زیست در ایران (رهیافت ARDL)

توسعه مالی می تواند با تسهیل دستیابی به تکنولوژی های بالاتر، آلودگی محیط زیست را کاهش دهد و از طرفی با افزایش فعالیت های صنعتی و تولیدی به تخریب هرچه بیشتر آن بیانجامد.در این مقاله تاثیر توسعه مالی، تولید ناخالص داخلی و مصرف انرژی بر انتشار در اکسیدکربن (به عنوان معیاری برای آلودگی محیط زیست) طی دوره 1387-1350 برای ایران و با استفاده از رویکرد ARDL بررسی می شود. نتایج نشان می دهد که توسعه مالی در کوتاه مدت و بلندمدت تاثیر مثبتی بر انتشار دی اکسیدکربن دارد که نشان می دهد توسعه مالی در ایران هنوز منجر به دستیابی به تکنولوژی های دوست دار محیط زیست نشده است. همچنین در بلند مدت تولید ناخالص داخلی، مصرف انرژی و آزادسازی تجاری تاثیر معنی داری بر انتشار دی اکسیدکربن دارند و با حذف متغیر مصرف انرژی از مدل، کشش انتشار دی اکسیدکربن نسبت متغیرها افزایش می یابد. علاوه بر این نتایج حاکی از تایید منحنی زیست محیطی کوزنتس برای ایران در کوتاه مدت و بلندمدت است.