ارایه یک الگوی بهینه توسط انرژی های تجدیدپذیر در ایران با استفاده از رویکرد بهینه یابی استوار

با توجه به نیاز روز افزون جوامع امروزی به انرژی برای تامین نیازهای متفاوت، دانشمندان و محققان کشورهای متعددی از جمله ایران، رویکردی اساسی نسبت به دستیابی به انرژی های تجدیدپذیر در دستور کار خود قرار داده اند. دانشمندان معتقدند انرژی های تجدیدپذیر و پاک با توجه به محدود بودن منابع سوخت های فسیلی و آلودگی محیط زیست می توانند به اولین گزینه برای تولید انرژی تبدیل شوند. کشور ما نیز به دلیل موقعیت جغرافیایی ظرفیت های متعدد در حوزه تولید انرژی های تجدیدپذیر دارد و همین موضوع باعث شده است که ضرورت توسعه انرژی های تجدیدپذیر در دستور کار مسیولین قرار گیرد. این مسیله به ضرورت ارایه یک الگوی بهینه جهت توسعه استفاده از انرژی های تجدیدپذیر تاکید می کند. از این رو در این مطالعه هدف اصلی ارایه الگوی بهینه استفاده از انرژی های تجدیدپذیر بوده است. در راستای این هدف با انتخاب تابع هزینه به عنوان تابع هدف و با توجه به محدودیت های پتانسیل انرژی های تجدیدپذیر (محدودیت منابع)، میزان مصرف انرژی برق در هر یک از مناطق 16 گانه برق (محدودیت تقاضا) و محدودیت ضریب اطمینان تولید انرژی از انرژی های تجدیدپذیر (محدودیت فنی)، الگوی بهینه استفاده از انرژی های تجدیدپذیر طراحی و با استفاده از مدل برنامه ریزی استوار در نرم افزار LINGO حل شد. نتایج حاصل از الگوی بهینه حاکی از تولید 36/71 درصدی انرژی برق آبی کوچک، 18/22 درصدی انرژی باد، 17/19 درصدی انرژی زیست توده، 13/43 درصدی انرژی زمین گرمایی، 12/53 درصدی انرژی جزر و مد و 1 درصد انرژی خورشیدی است.