آنالیز حساسیت در برآورد تبخیروتعرق پتانسیل به روش فایو پنمن مانتیث در اقلیم خشک استان یزد

یکی از راه های عمده هدررفت آب در مناطق خشک ایران مرکزی، تبخیروتعرق است. آنالیز حساسیت پارامترهای موثر در روش فایوپنمن مانتیث و تقسیم بندی اقلیمی استان یزد به روش سیلیانینف برای محاسبه تبخیر و تعرق پتانسیل، از اهداف اصلی این تحقیق است. در این تحقیق، از داده های اقلیمی مربوط به سال 2010 در 30 ایستگاه هواشناسی در نقاط مختلف استان یزد استفاده و مقادیر تبخیروتعرق پتانسیل برای یک روز از فصل بهار 2010/05/05 و هم چنین یک روز در فصل تابستان 2010/07/08 به روش فایوپنمن مانتیث برآورد گردید، در نهایت داده ها با شاخص های آماری RMSE و MAE مقایسه گردیدند. نتایج نشان می دهد که بیشترین میزان میانگین تبخیروتعرق پتانسیل در فصل بهار مربوط به اقلیم فراخشک و در فصل تابستان مربوط به اقلیم خشک است. با این حال PET در فصل بهار محدوده بین 4/18-11/61 mm/d و در فصل تابستان محدوده بین 5/56-21/59 mm/d را شامل می شود که بیشترین و کمترین میزان در هر دو فصل به ترتیب مربوط به ایستگاه های ابراهیم آباد در اقلیم خشک و ده بالا در اقلیم نیمه خشک خفیف است. بررسی آنالیز حساسیت نشان داد که بیشترین حساسیت این مدل به ترتیب مربوط به تغییرات حداکثر درجه حرارت و سرعت باد در اقلیم های مختلف است. بیشترین حساسیت در فصل بهار (اقلیم فراخشک) و در فصل تابستان (اقلیم خشک)، مربوط به پارامتر حداکثر دما است. کمترین حساسیت در هر دو فصل مربوط به اقلیم نیمه خشک خفیف، ولی درفصل بهار، پارامتر حداقل دما و در فصل تابستان، پارامتر رطوبت نسبی است.