نقد و بررسی نظریه ((معلمان به عنوان روشنفکران تحول افرین)) از منظر هنری ژیرو

هدف این پژوهش بررسی نظریه ((معلمان به عنوان روشنفکران تحول آفرین)) به عنوان یکی از مدلهای مهم در تبیین نقش معلم در تعلیم و تربیت رسمی و همچنین ساماندهی نظام تربیت معلم است. برای رسیدن به این هدف، از روش کیفی تحلیل مفهومی از نوع ((ارزیابی ساختار مفهوم)) بهره گرفته شده است و سعی بر آن است که این نظریه به عنوان یک ساختار مفهومی مورد بررسی قرار گیرد. لذا در ابتدا سعی میشود تا مبانی نظری این دیدگاه مورد بررسی قرار گیرد و در ادامه کفایت آن به عنوان یک نظریه سازوار در زمینه علوم تربیتی مورد سنجش قرار گیرد. نتایج نشان میدهد که در این نظریه، معلمان دارای نقش سیاسی و اخلاقی مهمی هستند و وظیفه دارند تا برای تحقق دموکراسی و جامعه مدنی پویا تلاش کنند. آنها باید اهداف، محتوا، روشها و فناوریهای تدریس را به سوال بکشند و با نگاهی انتقادی به آن بنگرند. معلمان همچنین باید از مطالعات فرهنگی و سواد سیاسی غنی برخوردار باشند. آنها باید فرصتی برای همه دانش آموزان ایجاد کنند تا بتوانند فرهنگ و تاریخ بومی خود را در کلاس درس به گفت و گو بگذارند و از این طریق تدریس را به زندگی و فرهنگ خود ارتباط دهند. این نظریه در کنار داشتن پتانسیل هایی برای طرحریزی تعلیم و تربیت انتقادی و توانمندساز، با کمبودهایی هم مواجه است: بی توجهی به بعد عاطفی و معنوی در تعلیم و تربیت و کاستن تعلیم و تربیت به تربیت سیاسی، گرایش دوقطبی و همچنین نگاه بدبینانه از جمله این کمبودها هستند.